adspicio

adspicio
a-spĭcĭo ( adsp-, Jan; asp-, others except Halm, who uses both), spexi, spectum, 3, v. a. (aspexit = aspexerit, Plaut. As. 4, 1, 25), to look to or upon a person or thing, to behold, look at, see.
I.
Lit., constr. in the ante - class. per. sometimes with ad; but afterwards with the acc., with a finite clause, or absol.; in eccl. Lat., with in with acc., and super with acc.
(α).
With ad:

aspice ad me,

Plaut. Capt. 3, 4, 38:

aspicient ad me,

Vulg. Zach. 12, 10:

aspicere ad terram,

Plaut. Cist. 4, 2, 25:

ad caelum,

Vulg. 2 Macc. 7, 28:

Aspice nunc ad sinisteram,

Plaut. Merc. 5, 2, 38 (Ritschl, spice ):

ad Scrofam,

Varr. R. R. 1, 2, 26; cf. the epitaph of Pacuvius: Adulescens, tametsi properas, te hoc saxum rogat, Ut se[se] aspicias, etc., ap. Gell. 1, 24 fin. —(b With acc.: Aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 25, 65: templum Cereris, id. ap. Varr. L. L. 7, 2, 82: me, Pac. ap. Non. p. 470, 20: aspicite (me) religatum asperis Vinctumque saxis, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23; Plaut. As. 4, 1, 25:

me huc aspice,

id. Am. 2, 2, 118:

faciem alicujus,

id. Ps. 1, 2, 9.—In Plaut. twice with contra: aspiciam aliquem [p. 176] contra oculis, Cas. 5, 3, 2: Th. Aspicedum contra me. Tr. Aspexi. Th. Vides? Tr. Video, Most. 5, 1, 56; so,

non audebat aspicere contra Deum,

Vulg. Exod. 3, 6:

formam alicujus aspicere,

Ter. Heaut. 4, 5, 25:

tergum alicujus,

Vulg. Exod. 33, 8:

aspicite ipsum: contuemini os, etc.,

Cic. Sull. 27:

me,

Vulg. Job, 7, 8:

sic obstupuerant, sic terram intuebantur, sic furtim non numquam inter se aspiciebant, etc.,

Cic. Cat. 3, 5, 13; so Vulg. Jer. 4, 23:

aspicis me iratus,

Cic. Phil. 2, 30 fin.:

hominis omnino aspiciendi potestatem eripere,

id. Lael. 23, 87:

ut nemo eorum forum aut publicum aspicere vellet,

Liv. 9, 7, 11:

aliquid rectis oculis,

Suet. Aug. 16:

Aspicit hanc torvis (oculis),

Ov. M. 6, 34:

aspiciunt oculis Superi mortalia justis,

id. ib. 13, 70:

aliquid oculis aequis,

Verg. A. 4, 372:

aspice vultus Ecce meos,

Ov. M. 2, 92 al.:

horrendae aspectu,

Hor. S. 1, 8, 26:

aspice nos hoc tantum,

look on us thus much only, Verg. A. 2, 690 Wagner: Aspice Felicem sibi non tibi, Romule, Sullam, poët. ap. Suet. Tib. 59.—In pass. (rare):

unde aliqua pars aspici potest,

Cic. Mil. 3:

pulvis procul et arma adspiciebantur,

Tac. H. 2, 68; id. G. 13:

super triginta milia armatorum aspiciebantur,

id. Agr. 29; 40; id. A. 3, 45; 11, 14:

Septentrionem ibi adnotatum primā tantum parte noctis adspici,

Plin. 2, 73, 75, § 185:

quasi eum aspici nefas esset,

Cic. Verr. 5, 67; 5, 187; id. Har. Resp. 8:

adspici humana exta nefas habetur,

Plin. 28, 1, 2, § 5.—
(γ).
Absol.:

Vide amabo, si non, quom aspicias, os inpudens videtur,

Ter. Eun. 5, 1, 22:

postquam aspexi, ilico Cognovi,

id. Heaut. 4, 1, 43.—
(δ).
With in with acc.:

in terram aspicere,

Vulg. Psa. 101, 20; ib. Isa. 5, 30:

in caelum,

ib. Matt. 14, 9.—
(ε).
With super with acc.:

super castra aspicere,

Vulg. Judith, 9, 7 al. —
B.
Transf.
1.
a.. Of things in space, to look toward, lie toward:

tabulatum aspiciat meridiem,

Col. 8, 8, 2:

cryptoporticus non aspicere vineas, sed tangere videtur,

Plin. Ep. 5, 6, 29:

ea pars Britanniae, quae Hiberniam aspicit,

Tac. Agr. 24:

terra umidior quā Gallias, ventosior quā Noricum aspicit,

id. G. 5.—
b.
Of persons:

nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec servientium litora aspicientes,

Tac. Agr. 30.—
2.
With the access. idea of purpose (cf.: adeo, aggredior, etc.), to look upon something in order to consider or examine it; and in gen. to consider, survey, inspect (freq. in Liv.):

hujus ut aspicerent opus admirabile,

Ov. M. 6, 14:

Boeotiam atque Euboeam aspicere jussi,

Liv. 42, 37:

in Boeotiā aspiciendae res,

id. 42, 67 fin.:

Ap. Claudium legatum ad eas res aspiciendas componendasque senatus misit,

id. 42, 5; 26, 51; 32, 5 al.—
II.
Trop.
A.
In gen.: sic in oratione Crassi divitias atque ornamenta ejus ingenii per quaedam involucra perspexi;

sed ea cum contemplari cuperem, vix aspiciendi potestas fuit,

Cic. de Or. 1, 35, 161:

sic evolavit oratio, ut ejus vim atque incitationem aspexerim, vestigia ingressumque vix viderim,

observed, noticed, id. ib. 1, 35, 161:

in auctorem fidei,

Vulg. Heb. 12, 2:

in remunerationem,

ib. ib. 11, 26.—So esp., to examine, reflect upon, to consider, weigh, ponder (most freq. in the imperat.: aspice, see, ponder, consider, etc.).
a.
With acc.:

Postea [tu] aspicito meum, quando ego tuum inspectavero,

Plaut. Rud. 3, 4, 50:

neque tanta (est) in rebus obscuritas, ut eas non penitus vir ingenio cernat, si modo (eas) aspexerit,

attends to them, Cic. de Or. 3, 31, 124: aspice, ait, Perseu, nostrae primordia gentis, Ov M. 5, 190.—
b.
With a finite clause.
(α).
In the subj.:

qui semel aspexit, quantum dimissa petitis Praestent, etc.,

has weighed, considered, Hor. Ep. 1, 7, 96:

aspiciebant, quomodo turba jactaret aes etc.,

Vulg. Marc. 12, 41:

aspiciebant, ubi (Jesus) poneretur,

ib. ib. 15, 47:

Quin tu illam aspice, ut placide adcubat,

Plaut. Most. 3, 2, 168:

quin aspice, quantum Aggrediare nefas,

Ov. M. 7, 70:

Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!

Verg. E. 4, 52:

Aspice, Plautus Quo pacto partes tutetur amantis ephebi, ut patris attenti... Quantus sit dossennus,

Hor. Ep. 2, 1, 170 sqq.:

Aspice, num mage sit nostrum penetrabile telum,

Verg. A. 10, 481:

aspice, si quid loquamur,

Hor. Ep. 1, 17, 4 sq.:

Aspice, qui coeant populi,

Verg. A. 8, 385:

Qualem commendes, etiam atque etiam aspice,

Hor. Ep. 1, 18, 76: aspice, Quanto cum fastu, quanto molimine circumspectemus etc., id. ib. 2, 2, 92.—
(β).
In the indic. (rare):

Aspice, ut antrum Silvestris raris sparsit labrusca racemis,

Verg. E. 5, 6:

Aspice, ut insignis spoliis Marcellus opimis Ingreditur,

id. A. 6, 855:

quantas ostentant, aspice, vires,

id. ib. 6, 771:

Aspice, quem gloria extulerat,

id. Cat. 12, 1:

aspicite, quae fecit nobiscum,

Vulg. Tob. 13, 6.—Also, to take into consideration, to have in view:

si genus aspicitur, Saturnum prima parentem Feci,

Ov. F. 6, 29.—
B.
Esp.
1.
To look upon with respect, admiration:

erat in classe Chabrias privatus, sed eum magis milites quam qui praeerant, aspiciebant,

Nep. Chabr. 4, 1.—
2.
Aliquem, to look one boldly in the face, to meet his glance:

Lacedaemonii, quos nemo Boeotiorum ausus fuit aspicere in acie,

Nep. Epam. 8, 3 (cf. supra, I., the passage from Suet. Aug. 16). —
3.
Lumen aspicere, to see the light for to live:

odi celebritatem, fugio homines, lucem aspicere vix possum,

Cic. Att. 3, 7; id. Brut. 3, 12; cf. the foll. number fin.
4.
Ad inchoative (as in addubito, addormio, aduro, etc.), to get a sight of, to see, perceive, descry:

perii, si me aspexerit,

Plaut. Am. 1, 1, 164:

forte unam aspicio adulescentulam,

Ter. And. 1, 1, 91; id. Ad. 3, 3, 19:

respexit et equum alacrem laetus aspexit,

Cic. Div. 1, 33, 73; so id. Har. Resp. 1, 2:

tum vero Phaëthon cunctis e partibus orbem Aspicit accensum,

Ov. M. 2, 228; 7, 651:

aspicit hanc visamque vocat,

id. ib. 2, 443; 2, 714; 3, 69; 3, 356; 3, 486; 7, 384;

7, 791 et saep.: Quem simul aspexit scabrum intonsumque,

Hor. Ep. 1, 7, 90.—Hence trop.: lumen aspicere, to see the light for to be born:

ut propter quos hanc suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privārit,

Cic. Rosc. Am. 22 fin.; cf. supra, II. B. 3.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • semplice — (простой | simple | einfach | plain, simple | semplice) В противовес сложному (см. сложный) простым словом (mot simple | Simplex, einfaches Wort | simple form | parola sémplice) называется слово, неразложимое на составные элементы, которые могут… …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”